با پیروزی انقلاب اسلامی در 22بهمن 1357و استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی در ایران دشمنان اسلام که شاهد طلوع و حیات دوباره آفتاب درخشان اسلام در دهه های پایانی قرن حاضر بودند، درصدد برآمدند تا ابتدا با کنترل و هدایت جریانات سیاسی و نفوذ بر آنها این انقلاب الهی را به انحراف بکشانند. جبهه ضداسلامی و ضدانقلابی، کودتا و ایجاد آشوب و ناامنی در استانها را نیز تجربه کرد اما امت مسلمان و بیدار و آگاه ایران به یاری خداوند منان و به رهبری حضرت امام(ره) آتش فتنه ها راخاموش کرد.
از نظر متحدان جبهه ضداسلامی، تحمیل یک جنگ نظامی اقدامی بود که می توانست انقلاب اسلامی و نظام نوپای جمهوری اسلامی را به شکست بکشاند و این شجره طیبه را از ریشه برکند. شرایط ناشی از پیروزی انقلاب اسلامی و فروپاشی نظام منحط ستم شاهی و وضعیت ارتش جمهوری اسلامی که در حال تحول و تبدیل شدن به یک ارتش اسلامی بود و از سویی با دسیسه ها و اقدامات عناصر نامطلوب تضعیف شده بود این خیال واهی را واقعی جلوه می داد.
سرانجام رژیم عراق پس از مقدمه چینی ها و ایجاد جو تشنج در روابط دو کشور و تلاش در مشوش نمودن اذهان سازمان ها و نهادهای بین المللی در تاریخ 26 شهریور 1359 به طور یکجانبه عهدنامه 1975را لغو و متقابلاً در تاریخ31 شهریور 1359حمله گسترده و همه جانبه ای را به مرزهای ایران آغاز کرد.
ارتش متجاوز عراق که به قصد تصرف چند روزه ایران آمده بود به مدت 34 روز در پشت دروازه های خرمشهر ماند. مقاومت نیروهای مردمی و ایثارگری رزمندگان اسلام سبب شد تا نیروهای متجاوز عراق با وجود موفقیت های اولیه نه تنها نتوانستند به اهداف اولیه خود دست یابند بلکه حرکت و پیشروی آنها متوقف گردید و این فرصتی مغتنم برای نیروهای مدافع بود تا در مرحله بعد او را به عقب برانند و مناطق اشغالی را بازپس گیرند.